कव्हणी एकु गावू : तेथ गोसावीं बीजें केलें : गोसावीयांसि कटिप्रदेसी सुडा : श्रीमुगुटीं सुडा : ऐसें गोसावीं जुआंठेयासि बीजें केलें : तवं ते कव्हणीचि गोसावीयांची वास न पाहाति : सर्वतें म्हणीतलें : “धुरे एकी पवाडु आति’?” आणि तेहीं ऐसें पाहिले तेही म्हणीतलें : “एइजो जी : एइजो जी :” म्हणौनि अवघे परते सरले : …
बीडाजवळि कव्हणी एकु गावु : तेथ गोसावीं बीजें केलें : पव्हेसि गोसावीयांसि आसन जालें : चर्मकारू’ आणि चर्मकारी’ दोघे हाटासि गेली होती : हाटुनि एतें होती : तवं चर्मकारू तान्हैला : तो पव्हेसि पाणी पेयावेयासि आला : तवं गोसावीयांतें बैसलेयां देखिले : आला : दंडवत केलें : श्रीचरणां लागौनि गोसावीयांपासि पुढां बैसला : पुडवांटुवा काढिला …
गोसावीं दादोसांतें म्हणीतलें : “माहात्मे हो : तुम्हीं श्रीप्रभूचेया दरीसना कां जा?” तवं दादोसी म्हणीतले : “ना जी : ते आमचे परमगुरू असति म्हणौनि जाओं :” सर्वज्ञ म्हणीतलें : “ ते वानरेयांचे परमगुरू : तुमचे परमगुरू ते कांतीयेसि असति :” माहादाइसी पूसिलें : “ते कैसे जी?” यावरि हे गोष्टि सांघीतली : सर्वज्ञ म्हणीतलें : “बाइ …
गोसावी उघडेच फिरत. त्यांच्या अंगावर काट्यांनी ओरखडे निघत. त्यातून रुधिराचे थेंब निघे. ते शरीरावरच वाळत. या लाल रक्ताबिंदूंमुळे स्वामींचे शरीर माणिक मोत्यांनी जणू सजवले आहे असे भासे. त्यांचे केसदेखील झाडांत, काट्यात गुंतत असे. परंतु ते आपले केस सोडवत नसत. गोसावी तसेच निश्चेष्ट उभे राहत. जर वाऱ्याने त्यांचे केस सुटले तर ते पुढे निघत. किंवा रस्त्याने कुणी आला आणि त्याने जर हे केस सोडवले तरच गोसावी पुढे निघत.
कव्हणां एकाचां घरीं श्राध होत होतें : तेथ गोसावी एती म्हणौनि नीर्वडी केली: दारवठा घातला : गोसावीं तेथ उत्पवन करूनि बीजें केलें : खीरीची दोनि अळदी नीवतें घातली होती : तेथ आरोगणा केली : मग मूत्र केलें : तें सोनें रूपें जालें : मग तेथौनि बीजें केलें :॥. कुणा एकाच्या घरी श्राद्ध होते. …
गोसावी’ आसनी उपविष्ट असति : जवळे कव्हणी बैसले असति : तेहीं पूसीलें : “हे काइ जी : उचीष्ट बोणें कैसें ?” गोसावी म्हणीतलें : “सारंगधराचा भोपा : दीवा जात होता : ते वाति गेली : म्हणौनि बोटें आबूथीली : तो पोळला : तैसीचि तोंडी आंगुळी सूदली : तैसेंचि सारंगधरा बोणे दाखवीलें :” तोचि मासू : …
गोसावी आसनी उपविष्ट असति : एकू दीस गावीचे माहाजन बैसले असति : तवं गोसावी हास्य करूनि श्रीकर कुसकरीले : तवं काळे जाले : मग तेहीं पूसीलें : “जी जी : श्रीकर काळे कां जाले?” गोसावी म्हणीतलें : “सारंगधरीचे भोपे सारंगधरासि आर्ती करीत होते : ते चांदोवेयासि आगी लागली : ते एथौनि वीझवीली :” तवं तेयांसि …
कव्हणी एकू ब्राम्हणू द्वारावतीएसि नीगाला : तवं काबा वाट घेतली : आवघे गेलें: बैलू गेलाः बाइला भवरी तोंडी घातली होती:तेवांचलीः द्वारावतीये सहश्रभोजन करीन म्हणौनि नीगाला होता : द्वारावती पावला : सप्ततीर्थीया केलिया : एरी दीसी ब्राम्हणां नीमंत्रण दिधलें : इतुलेनि तो म्हणों लागला : “वेचू नाहीं : वेचैवीन काइ करूं?” मग ब्राम्हणीं भवरि दाखवीली : …
रवळेन’ कुंभारें गीतू केला : गोसावीयांसि गोमतीचां तिरी गुंफा : तेथ आसन असे : तो तेथ आला : गोसावीयांपुढां गीतू म्हणीतला : तवं गोसावी उगेचि : मग तेणें पुसिलें : “जी जी : गीतू कैसा जाला?” सर्वतें म्हणीतलें : “तूझा नीर्वंसू होए ऐसा जाला : “. रवळ्या कुंभाराने एक अध्यात्मिक गीत रचले. गोसावींची गोमतीच्या …
४ रवळेयां गीतस्रवणों नीर्वंसू कथन Ravaleya sings song in front of Shri Chakrapani Read More »
Welcome to WordPress. This is your first post. Edit or delete it, then start writing!